Haftasonları köyün en sonunda yaşayan dedemin evine gitmeyi çok severdim. Eski hatta tarihi eser denecek gibi bir evi vardı ahşaptan... ve her odası şimdi aklımda... üst katın en özel odasında dedemle sohbet etmenin verdiği o heyecan dolu saatler... Babaannemin bizleri sevgiyle karşılamalarını ki babaannemiz üveydi ama bunu torunlarına asla hissetirmedi ,Rabbim ondan razı olsun.... En küçük amcam - hayalleri elinden alınmış amcam!- hiç kimse konuşmazdı ama sülalede herkesin doğum gününü bilirdi hala da öyle ... doğum günlerini de neleri sevdiklerini bilirdi hayalleri elinden amcam !...O belki bunu hiç duymadı ama ben onu çok seviyorum hem de o görünen yanlarını değil de o içinde biriktirdini düşündüklerimi seviyorum.....(ağlama moduna geçmiş Elif !) Dilsiz halanın bize topladığı meyvelerden sayıyla vermesini bile özledim 80 yaşına kadar ormandan odununu kendi yapıp taşıyan gördüğüm en güzelyüzlü insanlardan biri ...Doğaya çıktığı zamanki yüzündeki heyecanı görmeliydiniz anlamadı